Lunark

Każdy, kto nadal uważa, że grafika pikselowa jest umierającą formą sztuki, nie zanurzył palców na scenie niezależnej. Żyje i ma się dobrze, a Lunark jest jednym z wielu doskonałych tego przykładów. Stworzony przez jednoosobowe studio Canari Games i zrealizowany przez 2824 osoby za pośrednictwem udanego Kickstartera, Lunark jest świętem wielu rzeczy. Być może przede wszystkim pokazuje, jak silny nacisk na prostą historię i okrojoną mechanikę gry może być solidną podstawą dla tego rodzaju doświadczenia. Lunark to przygoda, która oddaje hołd swoim korzeniom i inspiracjom w często piękny i zabawny sposób, ale niestety nie bez wad.

Lunark przedstawia się filmowym otwarciem i kontynuuje w tym samym duchu. W dystopijnej przyszłości na tle gigantycznych drapaczy chmur, latających samochodów i zaawansowanych technologicznie środowisk odnajdujemy naszego bohatera Leo, który w tajemniczych okolicznościach wkrótce ucieka. Znaczna część historii jest tradycyjna, ale fakt, że gra czerpie inspirację z tak wielu rzeczy, czyni ją jeszcze bardziej uroczą. Ponieważ obok pikseli istnieją również mechaniki gry, które naprawdę oddychają i czują się jak hołd dla przeszłości.

Każdy, kto był tam w tym czasie, rozpozna każdy ruch, jaki może wykonać Leo. Ruchy i sekwencje przypominają doświadczanie różnych gier z lat 80. i 90., do których gra oczywiście podchodzi z wielką świadomością. Ruchy niekoniecznie są ograniczone, po prostu muszą być wykonywane z precyzją. Wyzwanie, że skok musi być wykonany w odpowiednim momencie, prowadzi do wielu prób i błędów, ale frustracja rzadko leży w sekwencjach rozgrywki, ale raczej w nieco niespójnym systemie punktów kontrolnych. Czasami jesteś zmuszony do przerabiania dłuższych części, co jest po prostu nudne, a jeśli chcesz zrobić sobie przerwę podczas poziomu, aby później rozpocząć grę od nowa, często jesteś zmuszony wrócić do początku. Dziwny i karzący wybór projektu, który wydaje się być ciężkim ciosem dla ogólnie udanego tempa gry.

Wiele poziomów w Lunark jest trochę zagadką samą w sobie, niezależnie od tego, czy chodzi o ruchy, które musisz wykonać, czy o to, jak postępować. Czasami drogę zasłaniają wrogowie i choć Leo jest wyposażony w pistolet z nieograniczoną amunicją, broń musi ostygnąć po kilku strzałach. Na szczęście jednak spotkania z wrogami mogą ograniczać się do radzenia sobie z nimi jeden na jednego, ale są pewne części, w których projekt wydaje się nieco porażkowy i jedno z trzech serc, od których zaczynasz, musi zostać poświęcone, aby się rozwijać. Podobnie jak w przypadku powyższej krytyki dotyczącej punktów kontrolnych, niektóre poziomy zostały wypełnione zbyt wieloma przeszkodami do pokonania. Jasne, powinny być wyzwania, absolutnie, ale jako gracz wolałbym być kwestionowany przez przeszkody do rozwiązania jeden po drugim, zamiast tworzyć chaos na ekranie tylko dla niego. Zwłaszcza, gdy śmierć zmusza mnie nieco do powrotu.

Lunark ma wiele uroku w pikselowej grafice, gdzie szczególnie podoba mi się, jak ożywia takie rzeczy, jak bar ozdobiony neonami lub inne środowiska, w których szczegóły ożywają. Ogólnie rzecz biorąc, grafika najlepiej sprawdza się w futurystycznych i bardziej kolorowych środowiskach. Jest zbyt wiele ciemnych jaskiń i innych ponurych miejsc, w których piksele wydają się raczej płaskie, chociaż rozumiem, że niektóre środowiska są uwzględnione ze względu na różnorodność i wyzwanie. Jest też kilka krótkich, uroczych przerywników filmowych, które mi się podobały, a animacje w grze są naprawdę na najwyższym poziomie. Niestety, najbardziej zauważalnym ograniczeniem grafiki, poza wspomnianymi mroczniejszymi lokacjami, jest nasz raczej nudny i anonimowy protagonista. Chciałbym również bardziej niezapomnianej i żywej ścieżki dźwiękowej, która podniosłaby wrażenia, ponieważ muzyka w grze nie jest niestety imponująca.

Oczywiście rozumiem również miłość do projektowania gier z przeszłości, nawet jeśli wymuszone skakanie na pewnym klatce lub wymuszona sztywność w ogóle, często wydaje się po prostu ospała i nudna. Wolałbym lepszy przepływ i mniej wymuszony sposób, aby utrudnić projekt gry, który często karze mnie jako gracza tylko po to, aby "poczuć się jak wtedy". Wspinaczka i skoki czasowe są zabawne w wielu momentach, ale większość sekwencji wydaje się nudna, gdy są tak powtarzalne. Jest wiele niespodzianek zarówno w projekcie, fabule, jak i w tym, przed czym gra rzuca wyzwanie, ale całość jest ciągnięta w dół przez wręcz nudne środowiska, a kiedy upadek na śmierć lub coś innego zmusza mnie do powtórzenia tej samej sekwencji, czuję się głównie sfrustrowany.

Lunark jest pod wieloma względami zabawną grą niezależną z wieloma dobrymi pomysłami. Pikselowa grafika jest jednym z kilku powodów, dla których ma urok, któremu trudno się oprzeć, ale gra jest głównie podróżą do tego, jak gry były pod wieloma względami. Ale nawet jeśli rozumiem, że nieco opieszałe sterowanie jest świadomym wyborem, często jest również źródłem chwil czystej frustracji. Można było im przeciwdziałać, gdyby istniały lepsze punkty kontrolne, a ja osobiście miałbym z tego więcej zabawy. Jednocześnie myślę, że wystarczy spojrzeć na zdjęcia, aby sprawdzić, czy Lunark jest rodzajem retro-klasycznej gry akcji, która ci odpowiada i pomimo jej negatywnych stron, są duże części, które faktycznie odnoszą duży sukces.