Side Quest (Apple TV+) - Pełna recenzja antologii

W związku z tym, że Side Quest ma premierę właśnie dzisiaj jako spinoff Mythic Quest, w tym samym dniu, w którym główny serial kończy swój czwarty sezon, ważne jest, aby zrozumieć, o co chodzi w tym pochodnym serialu. Być może promocja lub komunikacja tej podserii antologii była nieco zagmatwana i zawsze warto sprawdzić swoje oczekiwania, zanim zostaniesz zaskoczony - czy to na dobre, czy na złe.

Side Quest to mini-serial składający się z zaledwie czterech antologicznych odcinków, czterech krótkich "drugorzędnych historii" trwających około pół godziny, poruszających różne tematy, a także powiązanych z głównym serialem/grą na cztery zupełnie różne sposoby. Może to tylko moje mnie, ale miałem wrażenie, że będzie to bardziej o tle bohaterów serii, co tak naprawdę dzieje się tylko w Episode 1: Song and Dance, w całości poświęconym Philowi Derekowi Watersowi, dyrektorowi artystycznemu fikcyjnej gry MMORPG.

Tak więc, jeśli przyjdziesz na program, szukając więcej Iana i Poppy, a może więcej Davida, Brada, Jo, Rachel, Dany, Carol i im podobnych, możesz wyjść rozczarowany. Jasne, dostajesz trochę Iana Grimma (jest naturalnie wszechobecny, zgodnie ze swoją postacią), ale poza tym założenie tak naprawdę odnosi się tylko do Phila. To powiedziawszy, masz już więcej niż wystarczająco dużo głównych bohaterów w całkiem przyzwoitym Mythic Quest: Season 4. Po prostu nie postrzegaj tego jako tego, czym DLC byłoby dla gry wideo; więcej tego samego rdzenia z kilkoma gotowymi odmianami.

Pomijając to, z jednej strony doceniam ten pomysł, a z drugiej strony pozostawił mnie on nieco letnim. Innymi słowy, nie miałem problemu z tym, że koncepcja nie była tym, czego początkowo oczekiwałem, po przetrawieniu. Mój problem leży bardziej w wpływie, czy to emocjonalnym w sensie dramatu, czy komicznym pod względem śmiechu, niż w ogólnym podejściu.

Wszystkie cztery odcinki/samodzielne historie przedstawiają jasną, łatwą do zrozumienia sytuację, a następnie badają ukryte pytania, aby uzyskać głębsze przesłanie. Jak już wcześniej wspomniano, wszystkie odnoszą się w różny sposób do fikcyjnego produktu kulturowego serii gier wideo. Porozmawiajmy o nich bez wchodzenia na terytorium spoilerów:

1. Wspomniany wcześniej Episode 1: Song and Dance bada nie-wakacje, pracoholizm, niepewność, satysfakcję i zależność Phila. Ma kilka bardzo dobrych momentów i podobało mi się, że służy jako deklaracja intencji pokazująca, że podobnie jak w głównej serii, Side Quest jest przede wszystkim o prawdziwych, wiarygodnych ludziach. Ma swoje wzloty i upadki (te ostatnie głównie ze względu na słabsze ujęcia i tempo), ale pokazuje, w jaki sposób artyści wykorzystują swoją twórczość jako bezpieczną przystań.


2. Epizod 2: Pull List maluje osobliwy obraz kultury geeków, ze wszystkimi jej zaletami i wadami, organizując mini Comic-Con w czarnym sklepie z komiksami w dzielnicy. Poruszane są tu tematy rasizmu, introwertyzmu, nerdyzmu i jego własności. Chociaż była to historia, która podobała mi się najmniej (jej kalambury, żarty i dramaty nie do końca do mnie przypadły do gustu), przyznaję, że jest to świeży sposób na opowiedzenie historii o fenomenie popkultury.


3. O ile pierwsze dwie historie nie do końca mnie poruszyły, o tyle Epizod 3: Fuga prawie tak. Jest to zdecydowanie najpiękniejsza i najbardziej złożona z całej grupy, odtwarzająca trasę koncertową orkiestry na żywo, oddając hołd oryginalnej ścieżce dźwiękowej Mythic Quest, podobnie jak na przykład Video Games Live lub The Legend of Zelda Symphony. Gra aktorska, efekty specjalne i narastający niepokój współgrają ze sobą w audiowizualnym doświadczeniu, aby przybliżyć widzów do wewnętrznego świata artystów muzycznych w bardzo delikatnym momencie. Dotyka również paniki scenicznej, przemysłu muzycznego i wreszcie równowagi między życiem prywatnym a zawodowym, podobnie jak w Epizodzie 1 i częściach MQ, tyle że tutaj muzyka jest wzruszającym bohaterem. To był mój ulubiony... dopóki nie obejrzałem:


4. Epizod 4: Ostatni najazd. Na ironię zakrawa fakt, że odcinek, który najbardziej przypomina MQ, jest również najlepszy z całej czwórki, ale nie dlatego, że stara się naśladować poczucie humoru głównego serialu. Raczej dlatego, że zapewnia doskonale wykonany skrypt w grze. Po raz pierwszy znajdujemy się w Mythic Quest jako grze MMO, będąc świadkami najazdu na żywo nie mniej niż sześciu graczy i ich drużyny. Jest zabawny i ma dobre tempo i działa zaskakująco dobrze pomimo braku animacji twarzy, synchronizacji ust, a nawet widocznych twarzy. Jest to z pewnością najbardziej przyjazny dla fanów odcinek, ale działa również dla tych, którzy nie są zaznajomieni z grami online lub w ogóle z grami, oferując wgląd w to, jak działają gry MMO. Jednocześnie udaje mu się opowiedzieć historię o przyjaźni i dorastaniu, a fakt, że jest to dostarczane za pomocą zasobów gier wideo, jest dokładnie tym, czego można oczekiwać od Mythic Quest, gdy jest w najlepszym wydaniu.

Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, trochę to trafiłem i nie trafiłem, ale nie mogę powstrzymać się od przyklaskiwania wysiłkowi i samemu istnieniu tej antologii. Nie zostawi na mnie śladu, ale też nie jest zapomniany. Nie uzupełnia twojego doświadczenia z Mythic Quest, tak jak DLC, ale eksploruje aspekty gier i popkultury w bardzo oryginalny sposób. Jest to jednak Side Quest i nie żałuję, że go ukończyłem.