Ani MMO, ani GaaS: Monster Hunter nie pozostaną wierne walce jednostki z bestią

Monster Hunter ma zadebiutować w długo oczekiwanym powrocie na PC i konsole 28 lutego, kiedy to tysiące łowców wyruszy na eksplorację Zakazanych Ziem w Monster Hunter: Wilds. Długoletnia seria Capcomu rozwija "zwycięską formułę", którą zaczęli odkrywać w Monster Hunter World, i otwiera swoją rozgrywkę jeszcze bardziej na bardziej otwarte obszary, na których można polować na bardziej niebezpieczne potwory.

I chociaż teraz są wierzchowce, mobilne obozy i nie tylko, esencja Monster Hunter pozostaje nienaruszona i jest to coś, co reżyser Yuya Tokuda i producent Ryozo Tsujimoto są pewni, że zamierzają zachować. Jasno wyrazili swoje stanowisko podczas jednego z naszych pytań podczas Monster Hunter: Wilds prezentacji i pokazu przedpremierowego w Madrycie, a wywiad można obejrzeć poniżej.

Zapytany przez naszego kolegę Javiera o to, czy ewolucja serii może pewnego dnia skręcić w kierunku tytułu czysto wieloosobowego, takiego jak MMORPG lub GaaS, odpowiedź Tokudy była całkowicie odkrywcza:

"Myślę, że Monster Hunter opiera się na relacji, jaką gracz ma z potworem, a to jest rodzaj walki jeden na jednego" - mówi reżyser. "Oczywiście, możesz grać z innymi graczami, ale im więcej osób dodasz do tego doświadczenia, myślę, że osłabia to prawdziwą jakość tego, co każdy gracz czuje, gdy mierzy się z tymi wielkimi potworami w scenariuszu walki akcji".

"Gdybyśmy mieli 50 osób, 100 osób walczących z tym samym potworem, myślę, że wkład każdego gracza z osobna stałby się mniejszy i wydaje się, że każdy łowca ma mniejsze znaczenie w polowaniu, a tego chcemy uniknąć".

Wygląda więc na to, że w samym środku obecnej gorączki złota, aby znaleźć kolejną grę z usługą na żywo, ani twórcy Monster Hunter, ani Capcom nie zaryzykują tego pomysłu, a polowanie jest bardziej osobistym doświadczeniem niż chóralnym. A jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Monster Hunter: Wilds i jego przyszłości, rzucili również wskazówkę na temat swoich planów dotyczących Nintendo Switch 2.