Fast X

Kiedy byłem dzieckiem, uwielbiałem rysować plakaty filmowe i uwielbiałem robić kontynuacje plakatów filmowych, a każdy scenariusz na plakatach stawał się coraz bardziej absurdalny z każdym sequelem i obejmował wszystko, od rekinów robotów po bitwy kosmiczne. Fajnie było zeskrobywać śmieci z filmów klasy B, gdy miałeś dziesięć lat; jest to trudniejsze do przełknięcia, ponieważ mega-franczyza, taka jak Fast & Furious, zarabia miliardy dolarów na całym świecie. Obecnie gang kryminalny Doma jest czymś w rodzaju zespołu Avengers, który zostawił swoje dni wyścigów ulicznych za sobą, aby uratować świat przed głupimi złoczyńcami Bonda, co doceniliśmy, gdy śmialiśmy się głośno z niemal parodystycznego Fast 9. Teraz robimy cyfry rzymskie, czas na poważnie!

Film numer dziesięć podąża śladami swoich wybuchowych poprzedników, ale podobnie jak jego poprzednicy, nie ma tu zbyt wiele fabuły. Założenie Fast X opiera się na momencie, w którym franczyza postanowiła porzucić wszystkie pułapki realizmu i postawić stopę na akceleratorze z zawiązanymi oczami: finał Fast Five, w którym Dom i O'Conner przeciągają skarbiec przez wielkie miasto. Dziesięć lat temu nie wiedzieliśmy, że syn Hernana Reyesa, Dante (w tej roli Jason Momoa), był zaangażowany w tę krwawą łaźnię, a teraz powrócił, aby zadać jak najwięcej bólu mięsnemu głowowi Vina Diesela. To długa zemsta trwająca dwie godziny i dwadzieścia minut, bez odpowiedniego rozwiązania. To tylko pierwsza część kosztownego finału, który ukaże się w 2025 roku.

Chodzi o to, aby widzowie deptali im po piętach z ekscytacji prawdziwą rozdzielczością za kilka lat, ale fabuła jest tak cienka, że Fast X wydaje się bardziej zmęczonym powtórzeniem poprzednich filmów. Fast X to jeden z tych filmów, które mogłyby wyciąć godzinę materiału i nadal działać. Istnieją trzy inne wątki fabularne z udziałem rozbitego zespołu Doma, które w większości przypominają widzowi, jak seria filmów działa na oparach od tragicznej śmierci Paula Walkera. W Fast X jest mnóstwo koni mechanicznych, ale nie ma paliwa. Najważniejszym wydarzeniem Fast X jest Jason Momoa, który najwięcej śmiechu wywołuje w dziale humoru. Momoa jest odpowiedzią serii na Jokera w Mrocznym Rycerzu, gdzie z nieskończonymi zasobami i frędzlami na głowie gra przesadnie zachowującego się bufona, który po prostu chce zobaczyć, jak świat płonie. Ten arcyorzech jest mile widzianym dodatkiem do serii filmów, która wciąż traktuje siebie trochę zbyt poważnie, nawet jeśli najnowsze filmy już złamały wszystkie prawa fizyki. Z drugiej strony Brie Larson nie wnosi zbyt wiele, wykorzystując ten sam zimny urok Kapitan Marvel, co córka Mr. Nobody.

Jest kilka zabawnych sekwencji akcji, takich jak ta, gdy bomba toczy się aż do Watykanu, a sceny, takie jak kiedy Vin "FAMILY" Diesel ciska płonącym helikopterem w antagonistę swoim samochodem, są rozkosznie głupią akcją, ale większość z nich jest wywołująca migrenę głośno i ziewająco nudna. Sceny akcji przeplatają się, aby publiczność nie zasnęła, a nie naturalnie zintegrowała się z fabułą, a autoparodystyczny ton jest tu znacznie słabszy niż w filmie numer dziewięć, gdy bohaterowie polecieli w kosmos w samochodzie rakietowym (!). Fast X jest tak wysokooktanowy i martwy mózg, jak fani mogliby mieć nadzieję, ale teraz głównie czuję, że nadszedł czas, aby zahamować tę serię filmów.