PlayStation 5 Pro

Umieszczenie orientacyjnej, ostatecznej punktacji na PlayStation 5 Pro okazało się dość trudnym zadaniem. Ta recenzja najprawdopodobniej będzie działać jako część decyzji o zakupie nie tylko teraz, ale w przyszłości, gdy powoli zbliżamy się do premiery kolejnej generacji konsol, a to, czy konsola jest rzeczywiście warta swojej dość wysokiej ceny rynkowej, będzie zależało od wielu dość osobliwych parametrów. Być może najważniejsze jest to, że zależy to również od tego, jak szerokie będzie wsparcie i jak bardzo programiści wykorzystają dodatkową moc pod maską.

Przede wszystkim ważne jest, aby zauważyć, że PS5 Pro naprawdę, podobnie jak really opiera się na istniejących ramach projektowych, które PS5 już ustaliło i nikt nie spodziewał się, że będzie inaczej. Oznacza to jednak również, że podobnie jak PS4 Pro, płacisz dużo pieniędzy za doświadczenie, które pod wieloma względami będzie dość identyczne. Po uruchomieniu konsoli nie ma specjalnego powitania specjalnie dla posiadaczy PS5 Pro, jest nawet napisane "Witamy w PlayStation 5" i nie ma żadnych nowych tapet ani innych programów przypominających, że wydałeś dodatkowe pieniądze na tę platformę.

Szkoda, że Sony nie znalazło tu i ówdzie małych różnic, które zadowoliłyby ich najbardziej zagorzałych, zaangażowanych fanów, a także w grach nie ma żadnej wskazówki, że grasz na Pro. Na przykład Dragon Age: The Veilguard, którego Performance Mode jest w rzeczywistości jednym z bardziej przekonujących przypadków dla PS5 Pro wśród stron trzecich, po prostu to ustawienie grafiki wygląda lepiej, ale ani interfejs gry, ani nakładka specyficzna dla Sony nie mówią ci, że powodem, dla którego wygląda lepiej, jest to, że masz PS5 Pro - to również jest stracona szansa, Tak myślę.

Na szczęście pod maską kryją się lepsze wieści. Wygląda na to, że Mark Cerny i Sony stracili odsłonięcie samej konsoli, z przykładami z gier sprzed zbyt dawna, gdzie podane przykłady były ulepszeniami w stosunku do wersji tej samej gry na PS5, ale gdzie koncepcja tożsamości konsoli nadal miała sens dla większości ludzi. W świecie, w którym często jesteśmy zmuszeni wybierać między 60 klatkami na sekundę a solidnym poziomem szczegółowości grafiki, oczywiste wydaje się, że należy zwiększyć poziom szczegółowości, który można uzyskać dzięki wyższej liczbie klatek na sekundę, nawet jeśli wielu programistów zdecydowało się po prostu poprawić Ray-Tracing i pozornie skupić się na 30 klatkach na sekundę Quality Mode.

Jest więcej koni mechanicznych, aby zająć się tym zadaniem. Może to być ten sam układ AMD Ryzen Zen 2 z 8 rdzeniami i 16 wątkami, ale procesor graficzny RDNA ma o 67% więcej jednostek obliczeniowych, a pamięć RAM konsoli jest o 28% szybsza. Teraflopy to z pewnością nieprecyzyjna metryka do obliczania rzeczywistej wydajności, ale te specyfikacje oznaczają, że GPU wytwarza równowartość 16,7 teraflopa zamiast 10,23 teraflopa w zwykłym PS5. Czy to robi realną różnicę? Do tego dojdziemy. Dostajesz te same 16 GB pamięci RAM GDDR6 i ten sam niestandardowy dysk SSD, ale teraz jest dodatkowe 2 GB pamięci RAM DDR5 do obsługi wyłącznie zadań związanych z interfejsem konsoli, a zamiast 825 GB otrzymujesz 2 TB. Oznacza to również, że konsola pobiera teraz 390 watów zamiast 340.

Inną ważną wiadomością jest PlayStation Spectral Super Sampling, czyli PSSR. Skalowanie oparte na sztucznej inteligencji z pewnością nie jest niczym nowym, a w różnych postaciach DLSS Nvidii i FSR AMD udaje się zrobić coś podobnego, ale z różnymi wynikami i podejściami. Idea jest taka sama; gra renderuje obraz w niższej rozdzielczości, a następnie PSSR zwiększa tę rozdzielczość poprzez przetwarzanie obrazu AI bez utraty wyższej liczby klatek na sekundę. Różne studia Sony wypowiedziały się na temat implementacji PSSR od czasu jej odsłonięcia we wrześniu i większość wydaje się zgadzać (ale czy może być inaczej?), że PSSR wprowadza dość znaczącą różnicę w ich grach,Insomniac na przykład mówiąc, że istnieje znacznie wyższy poziom szczegółowości, renderując grę w niższej rozdzielczości i pozwalając PSSR przenieść obraz do 4K. Naughty Dog powiedział również, że roślinność w szczególności wydaje się bardziej wiarygodny po wdrożeniu PSSR.

Brzmi całkiem nieźle, prawda? Skalowanie do góry, którego nie zauważasz, a które pozwala grać z wyższą liczbą klatek na sekundę bez negatywnego wpływu na rozdzielczość lub szczegóły. Ale, jak wspomniałem na początku, na dłuższą metę dość trudno jest powiedzieć, czy poprawi to gry, na które konkretnie czekasz, czy też różnice są na tyle znaczące, że uzasadniają zakup. Możemy przyjrzeć się poszczególnym tytułom testowym, które obsługują PS5 Pro (ponieważ będzie to wymagało konkretnej, ręcznej implementacji w każdej grze) i spróbować zbliżyć się do nich. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o to, jak szeroko implementacja PS5 Pro zostanie przyjęta, nie sądzę, aby był to problem. PS4 Pro odniosła spory sukces i została szeroko przyjęta przez strony trzecie i nie ma powodu, aby myśleć inaczej o PS5 Pro.

W Dragon Age: The Veilguard widzimy najprostszy, ale też całkiem przekonujący pierwszy przykład implementacji PSSR w Performance Mode gry, co daje całkiem solidny impuls całemu doświadczeniu. Grze zawsze udawało się utrzymać 60 klatek na sekundę, ale na Pro ostrość i szczegółowość są zauważalnym krokiem naprzód, nie ma co do tego wątpliwości. Nie jest to najnowocześniejsza implementacja Ray-Tracingu, ale dla zwykłych graczy, którzy chcą po prostu kombinacji Performance Mode i Quality Mode bez poświęceń w obie strony, Veilguard oferuje przekonujący punkt sprzedaży, który większość rozpozna.

Ale jak już powiedziałem, jest to w dużej mierze gra między grami. Guerrilla Games najwyraźniej używa nowej metody renderowania w wersji PS5 Pro Horizon Forbidden West, która nie jest ani szachownicą, jak to znamy z PS4 Pro lub PSSR, ale wykorzystuje dodatkową moc opartą na GPU do złożenia niestandardowego obrazu, a różnica jest również niezwykle imponująca. Nie, nie zostaliśmy oprowadzeni przez Guerrilla Games jak IGN czy Digital Foundry i w pewnym sensie musieliśmy po prostu biegać po świecie gry i obserwować tak szczegółowo, jak to tylko możliwe, ale tutaj jest wyraźna różnica - nie w liczbie klatek na sekundę, ale w poziomie szczegółowości, który się z tym wiąże.

Final Fantasy VII: Rebirth i The Crew: Motorfest przyjmują bardziej agresywne podejście, łącząc ustawienia graficzne z PS5 w jeden "Tryb Pro" na PS5 Pro, a różnica polega na nocy i dniu. Osobiście mam największe doświadczenie z Rebirth, gdzie ukończyłem grę w Performance Mode, gdzie liczba klatek na sekundę w grze trzymała się dość dobrze, ale gdzie byłeś zmuszony zaakceptować rodzaj rozmycia mętnych szczegółów graficznych, które wyglądały, jakby zostały posmarowane oliwą z oliwek jako ostatni krok w procesie graficznym gry. Na PS5 Pro to naprawdę tak, jakby grać w inną grę i to samo można powiedzieć o The Crew: Motorfest.

Alan Wake 2 reprezentuje bardziej subtelne podejście, zachowując te same tryby (jak w wielu grach), ale wprowadzając ulepszoną wydajność Ray-Tracingu do Quality Mode i przeciągając więcej gadżetów Quality do Performance. Gra wygląda lepiej, nie ma co do tego wątpliwości, ale jest bardziej subtelna.

Mógłbym tak wymieniać bez końca, a musimy jeszcze poruszyć temat Demon's Souls, Marvel's Spider-Man 2, Dragon's Dogma 2 i wielu innych. Prawda jest taka, że efekt jest różny, ale zarówno ja, jak i inni tutaj w biurze byliśmy niezmiennie pod lekkim wrażeniem tego, o ile lepiej wiele z tych gier wygląda teraz przy zachowaniu 60 klatek na sekundę. W tym miejscu konsola naprawdę się sprawdza, a w Dragon Age: The Veilguard, Final Fantasy VII: Rebirth, Demon's Souls, Dragon's Dogma 2, Gran Turismo 7 i wielu innych, obecnie czujesz, że konsola jest warta każdego grosza.

Ale to po prostu nie dotyczy wszystkich. Jak jasno pokazuje film z memem z Jackfrags, szczegółowe szczegóły graficzne to trudna rzecz, ponieważ twoje oczy szybko przyzwyczajają się do tego, w co grasz, a różnica między 30 klatkami na sekundę a 60 klatkami na sekundę jest tak zauważalna, że nigdy nie możesz się cofnąć (choć nawet to jest zaskakująco dyskutowane), lepsza wydajność Ray-Tracingu lub bardziej szczegółowe cienie lub lepsza przejrzystość roślinności jest znacznie trudniejsza do ustalenia. Prawda jest taka, że PS5 Pro, podobnie jak PS4 Pro, jest przeznaczony dla tych, którzy szukają tych rzeczy, ale dla nich dostajesz dużo za swoje pieniądze.

A potem są małe rzeczy; konsola jest tak samo cicha jak zwykłe PS5 (porównaliśmy ją jednak ze stosunkowo nową - wiemy, że po pewnym czasie mogą stać się głośne), ledwo się nagrzewa, kontroler jest nadal wręcz wysublimowany i nawet cztery lata po premierze oryginalnego PS5 nie napotkaliśmy żadnych oczywistych wad. Ale chociaż chwalimy małe rzeczy, są też małe rzeczy, które drażnią. Brak Vertical Stand konsoli jest obraźliwy, a w konsoli "Pro" nie należy dołączać zewnętrznej stacji dysków do pakietu. Tak, wkraczamy w cyfrową przyszłość, ale jednocześnie ta konsola jest przeznaczona dla tych, którzy chcą wszystko, a dzielenie akcesoriów konsoli i nadal pobieranie za to 700 funtów wydaje się po prostu złe.

Sony naprawdę zaprojektowało tutaj wysokiej klasy konsolę Pro, nie ma co do tego wątpliwości, a w naszym zestawie testowym istnieją imponujące różnice graficzne. Co więcej, nie jest szczególnie duża, nie wytwarza zauważalnego ciepła ani hałasu, ma 2 TB przestrzeni i nadal jest całkiem fantastyczną konsolą. Szkoda więc, że drobne próby wypchnięcia konsumenta poprzez pominięcie czegoś tak podstawowego jak Vertical Stand powinny zepsuć ogólne wrażenie, a Sony naprawdę powinno było wprowadzić drobne dziwactwa programowe w interfejsie, które jasno dały do zrozumienia właścicielowi Pro, że wydali dodatkowe pieniądze. To powiedziawszy, jest to solidne ulepszenie dla tego rodzaju konsumentów, którzy już są zainteresowani zoptymalizowanymi grami konsolowymi, nie ma co do tego wątpliwości.