AEW: Fight Forever

Przez dziesięciolecia gry zapaśnicze były zdominowane przez różne serie WWE. Ze Smackdown! vs. Raw do WWE 2K. Tak było w prawdziwym świecie wrestlingu. Mniejsze NJPW i TNA próbowały odpowiednio Fire Pro Wrestling World i TNA Impact!, ale podobnie jak ich odpowiedniki w świecie rzeczywistym, dotarł tylko do niszowej grupy fanów. W ostatnich latach pojawił się jednak zupełnie inny konkurent w AEW i teraz ich pierwsza gra wideo jest tutaj, AEW: Fight Forever. Bardzo lubię All Elite Wrestling i to jest to, co teraz śledzę, ale ta gra niestety nie jest czymś, w co będę chciał grać wiecznie.

Yuke's naprawdę kładzie dobry fundament, w którym odeszli od ultra-realizmu, na którym koncentruje się dziś większość gier sportowych. Zamiast tego zdecydowali się spróbować powrócić do tej zabawnej zręcznościowej atmosfery gier takich jak WWF No Mercy na Nintendo 64, coś, do czego jedna z osób stojących za grą, sam Kenny Omega, powiedział, że dążą. Fundament jest solidny, ale szkoda, że wszystko zbudowane na nim wydaje się być jakimś niestabilnym faux pas. Ponieważ gra ma problemy, od małych do niszczących grę.

Zacznę od tego, co naprawdę lubię. Być może nie jest to zaskakujące, ale to styl zręcznościowy. Kiedy wszystko działa w ringu, jest naprawdę cholernie fajnie. Jeden przycisk do uderzenia, jeden do kopnięcia, jeden do zrywania i jeden do zmagania się z kilkoma modyfikacjami dla różnych podnoszenia. To proste, a nowicjusze również nie będą mieli problemów z rozpoczęciem. Korzystanie z LB / RB na Xbox lub L1 i R1 na Playstation pozwala blokować chwyty lub ciosy. Lewy jest naciskany, aby przeciwstawić się chwytaniu, jeśli ktoś przyjdzie. Jeśli zamiast tego jest cios, dostajesz go w szczękę. Prawy jest naciskany tuż przed uderzeniem lub kopnięciem, aby go zablokować. Nie jest to trudne do zrozumienia, ale czas może być trudny do opanowania. To, co gra pożycza ze staroświeckich tytułów, to miernik pędu. Pummel przeciwnika, a on się wypełni, zostanie oszukany i opróżni. Gdy jest całkowicie pełny, możesz wykonać swój podpis. Następnie, aby zrobić swój finisher, musisz zrobić miłą małą drwinę. Ale nie jest to całkowicie łatwe. Nie mogę zrozumieć, dlaczego wybrali sposób, aby wydostać się z próby szpilki. To szczęśliwe uderzanie w przyciski, co może być w porządku, ale nie ma absolutnie żadnego wskaźnika, ile musisz nacisnąć. Sędzia może liczyć "1, 2, 3, dzwonek!", podczas gdy ja młotkuję palcami do krwi i nie mam pojęcia, czy byłem bliski zrobienia tego, czy nie.

Ale to nie jedyny problem, jaki gra ma na ringu. Postacie sterowane przez komputer zdają się nie rozumieć, jak nadepnąć na kogoś leżącego na ziemi. Wyobraź sobie, że grasz mecz z trzema postaciami. Jeden z nich został powalony, a skomputeryzowana postać prawdopodobnie chce przekazać ci swoją żądzę krwi po drugiej stronie tej, która leży i patrzy w sufit. Nie może. Ta mała osoba na macie stała się teraz niewidzialną ścianą. Są też problemy z widocznością, gdzie czasami wygląda na to, że dwóch pijanych mężczyzn kołysze się na siebie w ciemności. Dodaj do tego kilka błędów w grafice i jest to mieszanka, która nie jest przyjemna.

Gdzie powinienem kontynuować moje rozczarowanie? Wybór zapaśników może być dobrym miejscem. Chociaż jest ich cała masa do wyboru, brakuje niektórych z największych. Duet FTR został usunięty, aby później stać się DLC. Claudio Castagnoli, były Cesaro, rzuca się w oczy pod jego nieobecność. Uznani nie potrafią robić nożyczek do palców. Brakuje również posiadaczy tytułów, takich jak Toni Storm i Hook. Jest jednak Cody Rhodes, który opuścił firmę ponad rok temu.

Czy tryb fabularny Road to Elite może odwrócić negatywny trend? Tak i nie. Możliwe jest granie jako prawdziwy zapaśnik lub jako niestandardowy. Stworzyłem mojego Svenne Vikingsson w nieco cienkim kreatorze postaci i założyłem szorty ze szwedzką flagą, które są dostępne. Skąd więc pochodzi? Cóż, w każdym razie nie Szwecja, ponieważ jest to jeden z niewielu krajów, których nie można wybrać. Są więc szorty i czapka ze szwedzką flagą, ale nie możesz wybrać Szwecji jako kraju swojej postaci. Wszystko zaczyna się od twojej postaci rywalizującej w Casino Battle Royale. Podoba mi się to, że historia może iść w różnych kierunkach w zależności od tego, czy wygrywasz, czy przegrywasz mecze. Jest on podzielony na cztery rozdziały, z których wszystkie prowadzą do PPV. Każdy rozdział jest następnie podzielony na cztery różne tygodnie, w których historia się rozwija, a czwarty tydzień to zawsze ten sam PPV. W zależności od sukcesu, lub jego braku, każdy rozdział może być jedną z trzech różnych historii. 1A, 1B, 1C, 2A i tak dalej.

Każdego tygodnia możesz również wykonać cztery różne czynności. Poćwicz na siłowni, aby uzyskać punkty cech, zwiedzaj, aby odzyskać trochę energii, zjedz w lokalnej restauracji, aby uzyskać jeszcze więcej energii, zorganizuj konferencję prasową, zagraj w mini-gry i nie tylko. Pozwala także odblokować tajne rozmowy z innymi postaciami. Oznacza to, że wartość powtórki jest wysoka, zwłaszcza, że cała historia nie jest tak długa i można ją ukończyć wieczorem, jeśli chcesz. Nie oczekuj Nagrody Nobla w literaturze, ale jest wystarczająco zabawny. Tutaj jednak natknąłem się na prawdziwy błąd. Nie mogę zacząć ostatniego tygodnia. Kiedy naciskam "go to PPV" gra się blokuje i muszę ją zamknąć siłą.

Grafika i dźwięk to mieszany worek. Oczywiste jest, że zdecydowali się na nieco mniej realistyczny wygląd postaci i nie przeszkadza mi to. Jednak niektóre postacie wyglądają nieco dziwnie, a Chris Jericho jest tak szeroki jak drzwi stodoły. Dźwięk jest dobry w niektórych miejscach, a zły w innych. Na przykład podczas meczów nie ma komentatorów, a zamiast tego odtwarzana jest muzyka w tle. Dla niektórych może to być odpychające, ale biorąc pod uwagę, że ma być nieco bardziej zręcznościowe, działa dla mnie.

Jednak nagrania głosowe dla wspomnianego trybu fabularnego nie są świetne. Dobry stary JR, Jim Ross, nigdy nie brzmiał bardziej nienatchniony i jest prawie śmiesznie zły. Jednak w ringu większość rzeczy brzmi dobrze, od uderzeń po inne dźwięki, które można sobie wyobrazić. Możliwości w ringu pod względem typów meczów są dobre. Są klasyczne 1-on-1 i tag teamy, ale jest też Casino Battle Royale i Exploding Barbed Wire Death Match. Ten ostatni ma tyle krwi, że gry WWE muszą odwracać wzrok.

Mam mieszane uczucia co do AEW: Fight Forever. Gra się naprawdę fajnie i jest to najwyższej klasy zapasy zręcznościowe, gdy wszystko działa na ringu, ale niestety nie zawsze oznacza to, że nie jest całkiem pozbawiony treści. Najlepszym opisem, jaki mogę podać, jest prawdopodobnie pojedynek pomiędzy Jonem Moxleyem i Kennym Omegą we wspomnianym Exploding Barbed Wire Death Matchu. Baza jest cholernie interesująca i wyjątkowa, ale w końcu to tylko iskra i nie wielka eksplozja. Ale nawet błyskotki mają swoją wartość rozrywkową.