Thirsty Suitors

Annapurna Interactive zazwyczaj nie ma wątpliwości co do wydawania dziwnych tytułów. Czasami pojawiają się wielkie hity, takie jak Stray i Outer Wilds, które nie tylko odniosły sukces sprzedażowy, ale także zostały uznane za najlepsze w kilku kategoriach przez kilka publikacji, ale często są to gry, które nie docierają do dużej publiczności. Latają daleko poza radarem i nigdy nie zwracają na siebie uwagi, po prostu siedzą i zbierają kurz na półce w sklepie cyfrowym. Thirsty Survivors jest zdecydowanie jednym z nich. Dziwna mieszanka symulatora randkowego, jazdy na deskorolce, gotowania i walki turowej. Jest to również wirtualny cios w establishment, z kwestiami etnicznymi, seksualności, polityki i religii często w centrum uwagi. Być może nie jest to gra, która przemawia do mas, ale dla tych, którzy są gotowi na coś, co zdecydowanie wyróżnia się z tłumu, można tu znaleźć wiele pokręconej rozrywki.

Wcielam się w Jalę, młodą kobietę jeżdżącą na deskorolce, która wraca do rodzinnego miasta Timber Hills, aby spróbować naprawić swoje rozbite życie rodzinne, przeprosić i zemścić się na tych, którzy jej zdaniem ją skrzywdzili. Kilka lat temu opuściła oboje nadopiekuńczych rodziców i różnych partnerów miłosnych, kiedy po prostu wyjechała z miasta i próbowała znaleźć coś nowego w życiu. Jednak nowy początek nie poszedł dobrze i teraz wróciła tam, gdzie wszystko się kiedyś zaczęło. Decyzja, która nie jest całkowicie pozbawiona kontrowersji w małej społeczności, w której każdy zna każdego. Po intro, w którym poznałem swoją osobowość, odpowiadając na szereg bardzo prywatnych pytań, dzięki którym, jak można się było spodziewać, stałem się "Łamaczem Serc", ląduję w Timber Hills, malowniczym małym amerykańskim miasteczku, ale okaże się, że kryje się tu zarówno ciasnota umysłowa, jak i głęboko skrywane tajemnice. Mój niewidzialny pomocnik, w postaci mojej "idealnej" siostry Aruni, prowadzi mnie przez dialogi i walki uliczne, i w tym tkwi główna rozgrywka, ale to sprawia, że brzmi to zbyt łatwo, ponieważ chociaż może wydawać się proste i prawdopodobnie również dość nudne, Thirsty Suitors zawiera o wiele więcej. Istnieje wiele warstw złożoności, które sprawiają, że jest to dość wyjątkowe i bardzo kreatywne doświadczenie.

Gdziekolwiek pójdę, a raczej pojeżdżę na deskorolce w różnych dzielnicach Timber Hill, wpadam na moich byłych i zawsze dochodzi do bójki, ale nie jest to tylko turowa bitwa, która wymaga precyzyjnego naciskania przycisków we właściwym czasie, to także rozmowa. Pomiędzy kanapkami z golonką i różnymi innymi, bardziej zaawansowanymi technikami walki, toczy się ciągły, bezczelny dialog między mną a moim wojownikiem, co sprawia, że walka jest czymś w rodzaju łamigłówki, w której oboje próbujemy znaleźć swoje słabości poprzez obelgi lub flirt, aby uderzyć tam, gdzie czujemy się najbardziej komfortowo. Budując swoją siłę woli poprzez zadawanie podstawowych ataków, mogę używać różnych rodzajów drwin, co otwiera się na ataki specjalne, a jeśli robi się zbyt ciężko, mogę również wezwać mamę w ostateczności, co sprawia, że wszyscy zakochani mężczyźni i kobiety trzęsą się w butach. Jeśli mogę grać nieczysto, robię to. Żyję wyłącznie według motta, na wojnie i w miłości wszystko jest dozwolone. Po pokonaniu jednego z moich antagonistów dostaję punkty doświadczenia i pieniądze. Punkty można następnie wykorzystać do ulepszenia umiejętności Jali, a gotówkę wydać w różnych sklepach, w których mogę kupić nowe ubrania lub przedmioty ułatwiające walkę. Jeśli jest to walka z bossem, czyli pojedynek z prawdziwym byłym, dostaję również amulet ze specjalnymi mocami, który mogę przymocować do mojego telefonu Nokii z początku lat 2000. Innymi słowy, podstawowe funkcje odgrywania ról. Jednak nie we wszystkich bitwach bierze udział były, ale czasami jest to jeden z wysłanych zalotników mojej babci i wtedy nie jest już tak zabawnie. Bitwy te szybko stają się monotonne, ponieważ nie zawierają ani specjalnych ataków, ani głębszych dialogów.

Od czasu do czasu jestem wzywana do domu, do rodziców, albo po to, by dostać jakąś dodatkową pracę od nieśmiałego ojca, albo po to, by gotować z moją bynajmniej nie czułą matką. Potem oceni moje umiejętności w kuchni i teraz otwiera się zupełnie inny rodzaj gry. Teraz staje się symulatorem gotowania i podobnie jak w walkach, odbywa się to za pomocą precyzyjnego naciskania przycisków w odpowiednim momencie, co czasami może być trudniejsze niż walki. Jednak segment gotowania jest czymś, co staje się prawie niezbędne w późniejszej części gry, ponieważ poziom trudności powoli, ale pewnie wzrasta wraz z dalszą przygodą. Potrawy, które uczę się wtedy przygotowywać, dosłownie ratują mi życie.

Wszyscy eks, których spotykam, noszą w sobie własne wewnętrzne zawirowania i traumy oraz mają własne mechanizmy radzenia sobie, które są doskonale wplecione w główną historię, a tym samym wpływają również na życie Jali. Na przykład Diya jest lesbijką i jedną z byłych Jali. Rodzina wyrzekła się jej w młodym wieku, pozostawiając ją samą sobie. Jej rodzice, którzy mieszkają w tym samym mieście, zaledwie kilka ulic dalej, nawet jej nie rozpoznają. Po ich konfrontacji Jala jest zmuszona zastanowić się nad własnym życiem i relacjami z rodziną. Głębia tych historii i postaci jest imponująca. Jednocześnie jest wypełniony po brzegi charakterystycznym humorem. Wskazówki przekazane przez wujka Hinti są oczywiście po prostu genialne. To, że pojawia się wspomniana matka i zamiata pantoflem kogoś, kto był nieprzyjemny, jest o wiele zabawniejsze niż powinno.

Estetyka cel-shaded z kolorowym otoczeniem jest zarówno piękna, jak i interesująca, a każda lokalizacja i postać ma swój własny, niepowtarzalny styl, który naprawdę do nich pasuje. Jest też wiele różnych lokalizacji, od oświetlonych neonami klubów nocnych po opustoszałe cmentarze, a wszystko po to, aby dopasować się do osobowości osoby, z którą walczę. Ponadto jest wiele odniesień do popkultury, a zarówno Z Archiwum X, jak i Lśnienie są wymienione we właściwym kontekście.

Część deskorolkowa działa świetnie, ponieważ jest to znacznie szybszy sposób na pokonanie Timber Hills niż tradycyjne mozolne poruszanie się, ale od czasu do czasu jestem również wyzywany w trikach przez jakiegoś ostrego skate punka, a potem Thirsty Suitors nagle zamienia się w lekką mieszankę Tony'ego Hawka i SSX Tricky. Mogę jeździć na railach, ollies i innych zwykłych rzeczach, ale mogę też biegać po ścianach i używać deskorolki jako tyrolki. Jak widać, jest wiele do zrobienia, a jeden moment gry to nie to samo, co drugi. Coś, co niestety staje się również błogosławieństwem i przekleństwem gry, ponieważ czasami wydaje się, że Outerloop Games próbowało upchnąć trochę za dużo w nieco ponad dziesięciogodzinnej grze, co pozostawia mnie z uczuciem lekkiego rozczarowania, gdzie niektóre fragmenty po prostu wydawały się naprawdę pospieszne. To powiedziawszy, zalety nadal przeważają nad wadami i nieoczekiwanie dobrze się bawiłem w Timber Hills, pomimo faktu, że jako biały heteroseksualny mężczyzna w średnim wieku jestem prawdopodobnie tak daleko od docelowej grupy odbiorców tej gry, jak to tylko możliwe.