Któregoś dnia spotkaliśmy się z Johnem Romero na DevGAMM w Lizbonie i chociaż poprosiliśmy go również o więcej szczegółów na temat jego wciąż tajemniczego, zupełnie nowego FPS-a, oczywiście spojrzeliśmy wstecz na takie klasyki jak Doom, Castle Wolfenstein, Heretic czy Hexen w poniższym filmie.
W pewnym momencie rozmowa zeszła na bardziej techniczne hasła z lat dziewięćdziesiątych, takie jak Deluxe Paint, NeXTSTEP, ograniczona głębia kolorów i to, jak to się wtedy robiło, co skłoniło nas do pytania Romero o nowszy mem lub wyzwanie, jakim jest Doom uruchamiany na drukarkach, samochodach, tabliczkach czekolady i prawie wszystkim, co ma ekran.
"Tak, to jedna z najbardziej przenośnych baz kodu, jakie można znaleźć. Jest napisane w C" – wyjaśnia. "Tym, co sprawiło, że Doom działał naprawdę szybko, był renderer, który został wykonany w asemblerze na 8086. Jest więc garść kodu C, a potem jest język asemblera w samym środku C, aby ten jeden pasek działał szybko. Ten kod jest w rzeczywistości napisany w C na wypadek, gdybyś nie pisał asemblera, prawda? Możesz więc po prostu odkomentować linię C i będzie działać, ale znacznie wolniej. Ale to przykład tego, co musisz przełożyć na montaż. A jeśli wykonasz tę jedną funkcję, cały render będzie przebiegał szybko."
"Byłem bardzo zaskoczony, że kij ciążowy ma wystarczająco dużo pamięci RAM, aby pomieścić Dooma i go uruchomić" – śmieje się później, gdy go o najbardziej zaskakujące urządzenia, na których widział grę z uruchomieniem. "A potem sprawiamy, że bakterie generują zrzut ekranu z Dooma, a przejście przez Dooma zajmuje około ośmiu godzin na klatkę, a bakterie tworzą każdy ekran".
Jaki jest twój ulubiony mem "Doom running on"?