Poker Face: Sezon 2

Mniej więcej w tym samym czasie, gdy Rian Johnson zdołał wrócić na właściwe tory z Knives Out po polaryzującym Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi, filmowiec stworzył również dodatkowy projekt kryminalny, który istniał w bardziej antologicznym formacie, z dziwacznym Charliem Cale'em Natashy Lyonne będącym tkanką łączną, która łączyła każdy odcinek. Projekt ten był znany jako Poker Face, a po dobrze przyjętym pierwszym sezonie, druga runda odcinków wkrótce dostała zielone światło, które kontynuowały nadrzędny wątek narracyjny, jednocześnie widząc, jak Charlie rozwiązuje i rozwikłał kilka zupełnie oddzielnych morderstw w Stanach Zjednoczonych.

Ta kolejna partia odcinków jest już dostępna i bez zapowiedzi czy skakania z pistoletu, po ich obejrzeniu jestem całkiem zadowolony z tego, co tym razem przygotowali różni reżyserzy i scenarzyści. Jeśli widziałeś pierwszy sezon Poker Face, ma podobną strukturę. Ponieważ jednak Charlie ucieka teraz po wydarzeniach z pierwszego sezonu, nie jest przywiązana do jednego miejsca i zamiast tego znajduje się w różnych częściach kraju, spotykając wszelkiego rodzaju dziwnych ludzi w niekonwencjonalnych sytuacjach, gdzie wykorzystuje swoje charakterystyczne umiejętności wykrywania kłamstw, aby wykorzenić nasze grzechy. Może to być po prostu odkrycie kłamliwego rodzeństwa, rzucenie światła na oszusta lub coś znacznie dziwniejszego, jak udowodnienie niewinności maltretowanego aligatora lub zaangażowanie się w dziecinną dynamikę w eleganckiej szkole z internatem.

Ten sezon Poker Face świetnie radzi sobie z utrzymaniem widza w napięciu i sprawi, że nigdy tak naprawdę nie wiesz, co wydarzy się dalej w opowieści Charliego. Świetne występy cameo znanych gwiazd ogromnie w tym pomagają, a osoby takie jak Cynthia Erivo wyróżniają się rolą nie jednej, ale czterech identycznych sióstr, czy Giancarlo Esposito, który również okazuje się skutecznym i pokręconym przedsiębiorcą pogrzebowym. Niektóre z innych epizodów są mniej zapadające w pamięć, a ta bardziej zwięzła natura odnosi się również do niektórych odcinków w ogóle, które mają problemy w porównaniu z innymi. Ale jedynym stałym czynnikiem od początku do końca jest nadal Lyonne, która bez wysiłku radzi sobie z rolą Charliego, zapewniając charyzmatyczny i energiczny występ, w którym prawie zawsze jest lśniącą gwiazdą tego sezonu.

Wręcz przeciwnie, sądzę, że Poker Face przydałoby się czasem zapanować nad sobą. Zawsze miał dziwaczną strukturę kryminalną, w której tajemnica jest często rozwiązywana na początku odcinka, zanim przełączysz się na perspektywę Charlie i zobaczysz, jak może złapać i pokonać winowajcę. Dla mnie jest to w porządku przez pewien czas, ale z każdym odcinkiem zaczynasz mieć nadzieję, że serial poprawi lub zmieni swoją formułę tylko raz, aby cię zaskoczyć, zamiast po prostu polegać na niezwykłej obsadzie i scenariuszach, aby wykonać tę pracę. I tu dochodzimy do jednego z moich największych problemów z tym sezonem Poker Face, a mianowicie do tego, że niektóre odcinki są tak absurdalne i głupie, że można stracić trochę zainteresowania nimi. Odcinek o policjancie z Florydy, który zostaje zjedzony przez swojego zakoksowanego aligatora, jest szczególnym nadużyciem tego, ale są też inne przykłady, takie jak odcinek z baseballem, który wydaje się być ogromnym naciągnięciem "kryminału" od początku do końca.

Ponadto, chociaż istnieje główny wątek fabularny, który łączy ten sezon Poker Face, brakuje w nim podstawowej historii gangsterskiej, która ukuła sezon 1, w którym Sterling Frost Adriena Brody'ego miał częste odniesienia, podczas gdy inne postacie nadal polowały na Charliego. Ten drugi sezon zaczyna się od takich momentów, ale już po kilku odcinkach ta postępowa natura się kończy, pozostawiając każdy odcinek bardziej antologicznym niż kiedykolwiek. Czasami to działa, ale zazwyczaj tylko wtedy, gdy fabuła i tajemnica są przede wszystkim mocne, co nie ma miejsca w każdym odcinku.

Nie zmienia to jednak faktu, że Poker Face jest uroczo nakręconym, wyprodukowanym i zagranym serialem. Jest naprawdę zabawny, lekki, dowcipny i zabawny, a w tym formacie są wyraźne nogi, które mogą przenieść go w przyszłość. Potrzebuje tylko bardziej podstawowego założenia, aby powiązać ze sobą każdy odcinek, a być może także okazjonalnego ryzyka podjętego w strukturze fabuły, aby każdy odcinek nie wydawał się zbyt znajomy po obejrzeniu zaledwie pierwszych pięciu minut. Mimo to Lyonne jest świetne, epizody są w większości doskonałe i ogólnie rzecz biorąc, będziesz się szeroko uśmiechać, śledząc każdą historię w miarę postępów w tym sezonie.