Cień Erdtree's 10 bossów Remembrance (i jeden tajemniczy gość) w rankingu

Kiedy Elden Ring został wydany, uszeregowaliśmy sześć klasycznych lochów w grze, a plan był taki, aby stworzyć prostą kontynuację z okazji premiery Shadow of the Earth Tree. Okazuje się jednak, że rozszerzenie zaciera granice między lochami a otwartym światem bardziej niż główna gra, oferując tylko dwa klasyczne lochy legacy. Nie jest to najlepsza podstawa do dobrego, staromodnego rankingu. Zmieniliśmy więc plan i przedstawiamy nasz ranking 10 bossów pamięci w grze oraz jednego dodatkowego, któremu nie mogliśmy się oprzeć. Nie boimy się ujawnić, że na liście znajduje się kilka fantastycznych bitew, ale także kilka rażących porażek. I oczywiście mamy nadzieję, że przyczynisz się w sekcji komentarzy.

Metoda rankingu jest prosta: każdemu szefowi przypisujemy ocenę i dodajemy je do siebie. W przypadku remisu, podobnie jak dorośli, którymi jesteśmy, spokojnie znaleźliśmy zwycięzcę.

Pomijając to, zaczynamy ranking z bezkonkurencyjnym dnem.

11. Dowódca Gajusz

Troels:
Uwielbiam pionowość w grach FromSoftware i tak jak przyjemnie było znaleźć drogę do najgłębszego obszaru Krainy Cieni, Lasu Otchłani, tak samo przyjemnością było wymyślenie, jak dostać się na szczyt Twierdzy Cieni. Ścieżka prowadzi przez zalaną dzielnicę i przypominający bibliotekę magazyn okazów, wykorzystując wszystko, od skamieniałych potworów po cienkie deski i windy, aby dostać się na szczyt. Oczywiście czeka nas tu walka z bossem, ale to, co wita cię w skądinąd pięknej okolicy, to jedna z najbardziej frustrujących walk z bossami w całym Elden Ring doświadczeniu. Generał wojenny natychmiast szarżuje w twoją stronę na grzbiecie dzika i rozpoczyna walkę od pozornie niemożliwego do uniknięcia ataku, przypominającego niesławne hitboxy z Dark Souls 2. Otwarta arena zachęca do walki na koniu, ale kiedy Gajusz zabija Torrenta jednym ciosem, a twój Tarnished leży sparaliżowany na ziemi, ta strategia wydaje się całkowicie nieoptymalna. Ale nawet bez Torrenta wzdychasz głośno, próbując uniknąć słabo zasygnalizowanych ataków dzika kłami i tylnymi nogami. Gajusz jest niedopatrzeniem, Miyazaki.

Troels: 3/10
Ketil: 2/10
Razem: 5/20

10. Obiecana małżonka Radahn

Troels:
Pomysł walki z "pierwszorzędnym" Radahnem jest czymś, za czym się opowiadam, ponieważ Radahn jest jedną z moich ulubionych postaci z głównej gry. Nie wydaje mi się jednak, aby rozszerzenie robiło wystarczająco dużo narracyjnie, aby zbudować jego zmartwychwstanie, więc wydaje się to dość przypadkowe, gdy nagle pojawia się przed tobą jako ostateczny boss. Ponadto, jeśli chodzi o fabułę, trudno pojąć, dlaczego on i Miquella wydają się tak blisko, biorąc pod uwagę, że Malenia, siostra Miquelli, była arcywrogiem Radahna.

A potem, oczywiście, jest sama walka. Pierwszy etap jest w porządku, chociaż nienawidzę tego, jak strzela do ciebie jak pocisk, gdy tylko postawisz stopę na arenie. Ale moim zdaniem to właśnie w drugiej fazie wszystko idzie nie tak: nieustanny, słabo zapowiadany grad ataków o ogromnym zasięgu, obrażeniach i obrażeniach rozpryskowych. Ostatni bossowie mogą być trudni, ale po prostu nie jest fajnie mieć ułamek sekundy na kontratak na każde dziesięć śmiertelnych ataków, które boss rzuca w ciebie.

Troels: 5/10
Ketil: 5/10
Razem: 10/20

9. Awatar Scadutree

Ketil:
Z tego, co mogę przeczytać w sieci, moje doświadczenia z Scadutree Avatar są bardziej pozytywne niż większość. Jasne, zdaję sobie sprawę, że te trzy etapy są trochę zbyt podobne, ale naprawdę podobało mi się poznawanie zestawu ruchów dużego słonecznika i powoli, ale pewnie go miażdżenie. Wiele z jego ataków jest sygnalizowanych telegraficznie z dużym wyprzedzeniem, co doceniają moje prawie 40-letnie ręce. Zwłaszcza ściana cierni była przyjemnością omijaną na lewo lub prawo. Jak zawsze w przypadku wielkich wrogów w grze FromSoftware, kamera jest czasami trochę uciążliwa, a projekt kwiatu nie należy do najlepszych DLC, ale nie mogę uciec od faktu, że była to jedna z bitew, które najbardziej podobały mi się w czasie pracy z Shadow of the Erdtree.

Ketil: 7/10
Troels: 5/10
Razem: 12/20

8. Romina, Święta z Pączka

Ketil:
Romina jest, moim zdaniem, nieco nie na miejscu szefową, która nie do końca jest traktowana tak, jak zasługuje na to jej umieszczenie. Jako jeden z niewielu obowiązkowych bossów w dodatku – i to przedostatni – powinna być poważnym wyzwaniem, zwłaszcza, że strzeże klucza do ostatniego obszaru gry. Zamiast tego walka z tą hybrydą kobiety i skorpiona jest zabawną, ale także zaskakująco łatwą do opanowania sprawą, którą trzeba dobrze ustawić za pomocą jednego z klimatycznych przerywników filmowych dewelopera. Preludium jest również trochę niezdarne, ze sposobem, w jaki otoczenie nagle zmienia charakter na motyw Scarlet Rot, który pasuje do Rominy. FromSoftware ma tendencję do bycia bystrzejszym w budowaniu świata. W każdym razie, Romina jest nadal fajnym przeciwnikiem, a jej mieszanka Scarlet Rot i ataków fizycznych tworzy zabawną różnorodność, a ta pierwsza nie jest tak niszczycielska jak w niektórych innych grach, co właściwie uważam za plus.

Ketil: 6/10
Troels: 7/10
Razem: 12/20

7. Gnijący rycerz

Ketil:
Natknięcie się na Stone Coffin Fissure było jednym z najwspanialszych momentów w Siofrze w moim czasie spędzonym z Shadow of the Erdtree. A jest coś wyjątkowego w szefie, co tak bardzo podkreśla takie wspaniałe odkrycie. To powiedziawszy, wolałbym nieco lepsze wprowadzenie Putrescent Knight, chociaż jest też coś fajnego w sposobie, w jaki szturmuje scenę. Sam projekt postaci ma przyjemny posmak Bloodborne i chociaż Putrescent Knight jest agresywny, można sobie z nim poradzić. A nagrody za wiedzę są zdecydowanie na lepszym końcu.

Ketil: 7/10
Troels: 6/10
Razem: 13/20

6. Metyr, Matka Palców

Troels:
Dłuższa misja poboczna, która zaczyna się od przerażającego księdza w gotyckiej katedrze Manus Metyr i prowadzi do klimatycznych, ale niestety raczej pustych ruin Finger, jest jednym długim przypomnieniem o tym, jak dobre jest FromSoftware w kosmicznym horrorze. Fakt, że trzeci i ostatni Finger Ruin jest ukryty pod katedrą, jest wspaniałym zwrotem akcji, a czekający tu boss z pewnością nie jest rozczarowaniem. Ten kosmiczny dziwak jest wizualnie atrakcją wśród innych bossów dodatku i pomimo jego odpychającego wyglądu, myślę, że jest w nim coś dziwnie niezdarnego i prawie uroczego? Podobnie jak boss Rom the Vacuous Spider w Bloodborne. Walka z Metyrem jest jedną z łatwiejszych do opanowania w dodatku, ponieważ jest to jedna z niewielu, w której możesz walczyć na odległość i złapać oddech między atakami. Na pochwałę zasługuje również wyjątkowa arena, na której toczy się bitwa.

Ketil: 7/10
Troels: 7/10
Razem: 14/20

5. Boska bestia tańczący lew

Troels:
Jako pierwszy duży boss dodatku, ten orientalny lew jest naprawdę złowieszczą wskazówką tego, co ma nadejść. Z gorączkowym i zróżnicowanym zestawem ruchów składającym się z ugryzień, kopnięć, pazurów, dymu, lodu i grzmotów, walka nie może nie wydawać się dziwnym tańcem. To uczucie jest również wspierane przez wyjątkową i zaskakująco chwytliwą ścieżkę dźwiękową, która nie składa się tylko z chóru kościelnego i organów, za którymi FromSoftware zwykle przepada. Loch z bossem, Belurat, Tower Settlement jest więcej niż akceptowalny, ale niestety nie ma tak skomplikowanego projektu, jak inny klasyczny loch z dodatku, Twierdza Cieni.

Troels: 8/10
Ketil: 7/10
Razem: 15/20

4. Bayle'a

Ketil:
Kocham wszystko w Bayle. Fabuła budowana była dzięki wspaniałemu Igonowi i smoczemu kapłanowi, sposobowi, w jaki Jagged Peak groźnie stanowi tło dla niezliczonych scen w całym rozszerzeniu, a na koniec epickiej podróży na szczyt. Smoki zwykle należą do wrogów, którzy moim zdaniem nie działają optymalnie w grach FromSoftware, a Bayle ma też kilka typowych problemów, takich jak niezgrabna kamera i nieco nielogiczne hitboxy, ale podoba mi się jego zestaw ruchów i jest to jeden z bossów, w którym naturalne wydaje się uzyskanie pomocy od mojego Mimika i oczywiście wspomnianego Igona. W końcu walczę z najwredniejszym i najtwardszym smokiem we wszechświecie.

Ketil: 8/10
Troels: 8/10
Razem: 16/20

3. Messmer, Palownik

Ketil:
Messmer jest chłopcem z plakatu Shadow of the Earthtree i absolutnym ulubieńcem wielu ludzi. A owca Mariki to jedna z głównych atrakcji dodatku. Zamyka najlepszy loch dziedzictwa, a jego przerażające, ale tragiczne zachowanie jest materiałem, z którego zrobieni są najlepsi szefowie FromSoftware. Jednocześnie przebieg pojedynku, w którym Messmer staje się coraz bardziej zdesperowany, sprawia, że jest to narracyjnie wciągająca sprawa. Jeśli chodzi o poziom trudności, Palownik balansuje na ostrzu noża i graniczy z byciem nieco zbyt chaotycznym dla kogoś z moimi umiejętnościami i cierpliwością, więc byli inni bossowie, z którymi bardziej podobało mi się walczyć.

Ketil: 8/10
Troels: 9/10
Razem: 17/20

2. Rellana

Troels:
Podobnie jak Midra i do pewnego stopnia Messmer, uważam, że Rellana jest wymagającym, ale uczciwym pojedynkiem 1 na 1 na najwyższym poziomie. Ta potężna siostra Rennala z głównej gry jest po części rycerzem, po części magiem, a unikanie jej pocisków, a następnie walka z nią mieczem przy mieczu to czysta przyjemność. Można by się spierać, że w drugim etapie się trochę za daleko ze swoimi mieczami inspirowanymi papieżem Sulyvahnem i magią księżyca, ale w rzeczywistości uważam, że unikanie spadających księżyców poprzez skakanie było zabawnym wyzwaniem. Gdyby loch Rellany Castle Ensis był dłuższy i nieco bardziej wciągający, nie zawahałbym się przyznać jej najwyższych ocen.

Troels: 9/10
Ketil: 8/10
Razem: 17/20

Midra, Władca Szalonego Płomienia

Ketil:
Midra jest moim osobistym faworytem wśród bossów Shadow of the Earth Tree. Pod każdym względem jest to dla mnie strzał w dziesiątkę. Podróż w jego kierunku prowadzi przez upiorny Las Otchłani, który jest jednym z moich ulubionych obszarów w grze pod względem atmosfery. Na końcu lasu dwór Midry niemal wkrada się w kadr. Kompaktowy mini loch, w którym Midra wzbogaca się o wiedzę od NPC i różne przedmioty, prezentując tajemniczą narrację FromSoftware w najlepszym wydaniu. Midra zostaje następnie przedstawiona za pomocą nieco groteskowej scenki przerywnikowej, która pokazuje, jak cudownie obrzydliwe może być FromSoftware. A sama walka? Cóż, na szczęście też nie zawodzi. Midra jest twarda. Uderza mocno, a wyczucie czasu jego ciosów może być trudne do opanowania. Wydaje się jednak, że można sobie z nim poradzić, a jego postać, która plasuje się gdzieś pomiędzy człowiekiem a potworem, zachęca do pojedynku jeden na jednego.

Ketil: 9/10
Troels: 9/10
Razem: 18/20