Mandragora Wrażenia: Co się stanie, gdy przekroczysz Trine z Dark Souls?

Kiedy po raz pierwszy uruchomiłem kompilację podglądu Mandragora, pierwszą rzeczą, która przyszła mi do głowy, był Trine. Perspektywa 2.5D oraz dość żywe kolory i ustawienia początkowo sprawiły, że pomyślałem, że to RPG akcji może bardziej szczekać niż gryźć. Dopiero po niecałych 20 minutach zdałem sobie sprawę, jak bardzo się myliłem.

Widzisz, Mandragora to action-RPG z elementami Metroidvania. Oznacza to, że chociaż może wyglądać jak Trine w swoim stylu artystycznym i fantasy, jego rozgrywka jest bardziej Blasphemous spotyka Dark Souls. Jest to trudne i może być trochę frustrujące, ale co najważniejsze, wymaga dużo cierpliwości i umiejętności rozwiązywania problemów, aby odnieść sukces.

Chociaż nie zamierzam teraz zbytnio rozwodzić się nad narracją i fabułą, ponieważ szczerze mówiąc, wersja podglądu nie zrobiła wiele, aby pokazać to w dobrym świetle (przerywniki zastępcze zrobią to z grą, ale biorąc pod uwagę jej przedpremierę bez konkretnej daty premiery lub okna w zasięgu wzroku, możesz to wybaczyć), Rozgrywka została zaprojektowana w taki sposób, że wymaga odrobiny pomysłowości gracza. Twoja ręka nie jest trzymana przez tę grę, musisz dowiedzieć się, gdzie iść, jak podejść do celów misji, jak najlepiej radzić sobie z nowymi typami wrogów, a wszystko to oprócz unikania zagrożeń środowiskowych i nie utraty życia i konieczności odrodzenia się w ostatnim punkcie kontrolnym. Jeśli umrzesz, będziesz musiał wrócić do miejsca śmierci, aby odebrać utraconą esencję, nie umierając w tym procesie, w przeciwnym razie zostanie utracona na zawsze - tj. Rodzaj leczenia Dark Souls.

Głównym sposobem, w jaki Mandragora odróżnia się od innych gier Metroidvania, jest to, że jest to side-scroller. Zasadniczo, podczas gdy świat jest zbudowany w taki sposób, że nie możesz dotrzeć do wielu obszarów, dopóki nie odblokujesz określonych przedmiotów i umiejętności w dalszej części historii, poruszasz się po świecie, po prostu poruszając się w lewo i prawo. Istnieje również pewien stopień pionowości, ale nie w taki sam sposób jak inne Metroidvanias, takie jak Metroid Dread, Disney Illusion Island, Dead Cells, Hollow Knight i tak dalej. Ten bardziej horyzontalny styl rozgrywki oznacza, że świat jest łatwiejszy w nawigacji, nawet jeśli zabiera to trochę emocji z walki.

Jeśli chodzi o walkę, mniej chodzi o umiejętności, a bardziej o wyczucie czasu. Rozumiem przez to, że będziesz musiał pokonać wrogów, skutecznie unikając ich ataków, a następnie uderzając w krótkie okna, gdy są bezbronni. Nie ma tu kluczowej mechaniki parowania, więc nie możesz po prostu blokować, parować, atakować, powtarzać. Nie, chodzi o to, aby schylać się i toczyć z drogi pociskom i ciosami wroga, a następnie kontratakować, gdy nadejdzie chwila. Chociaż ten styl walki wyróżnia się wyzwaniem, zaczyna wydawać się trochę przestarzały i powtarzalny, ale na szczęście unikalne bronie i przedmioty oraz różne klasy chcą to naprawić.

Warto powiedzieć, że w tej wersji zapoznawczej przetestowałem tylko rycerską klasę Vanguard, która obraca się wokół walki wręcz w zwarciu. Ale będą też opcje gry jako użytkownicy magii dystansowej i nie tylko, aby lepiej wstrząsnąć walką i akcją. Są też różne bronie, przedmioty i umiejętności, które można znaleźć w całej historii, które otworzą drogę do mocniejszych ataków, lepszego sprzętu obronnego, a nawet unikalnych typów ataków, ale znowu, ponieważ ta wersja poglądowa była stosunkowo krótka, nie miałem wielkiego przedsmaku tego, jak zostanie to zintegrowane z pełnym Mandragora doświadczenie.

To, co powiem z tego, co udało mi się zdobyć, to to, że świat wydaje się bardzo atrakcyjnym miejscem do odkrywania. Istnieje zbiór unikalnych środowisk do podróżowania i ogromna różnorodność typów wrogów do pokonania (lub, co bardziej prawdopodobne, do poobijania). Podobnie, fragmenty narracji, które udało mi się poskładać, stworzyły dość interesujący obraz, który bez wątpienia doda wiele do szerszego doświadczenia Mandragora, gdy zadebiutuje w całości.

Nie powiem wam, że wersja podglądu Mandragora powaliła mnie do tego stopnia, że teraz mam ochotę sprawdzić pełną kompilację, ale jednocześnie nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, jak programista Primal Game Studio dalej ulepsza i iteruje to, co mają na czas na uruchomienie, kiedy to może ostatecznie nastąpić.