Zapowiedź kampanii Total War: Pharaoh: Próbujemy podbić Egipt

Od jakiegoś czasu wiemy, że Total War skupia się na Ancient Egypt w swojej następnej grze, której premiera planowana jest na październik tego roku. We wcześniejszej zapowiedzi Total War: Pharaoh mogliśmy wypróbować tylko kilka bitew, a wtedy podobały nam się między innymi dodatkowe efekty pogodowe i degradacja pancerza. Tym razem udało mi się wypróbować pierwsze 60 tur kampanii gry. Grając jako Ramzes III z wielu możliwych frakcji, mogłem uzyskać dobre wyobrażenie o tym, jak to jest rządzić częścią Nowego Królestwa Egiptu w przededniu inwazji Ludzi Morza.

Moje pierwsze wrażenia z mapy kampanii są takie, że wygląda i czuje się podobnie do poprzednika, A Total War Saga: Troy. To dobrze. Zamiast tylko złota ze starszych tytułów TW, istnieje wiele zasobów do zrównoważenia w różnych regionach: żywność, drewno, brąz, kamień i złoto. Budynki kosztują głównie kamień i drewno, podczas gdy armia wymaga żywności, brązu i złota. Różne regiony mają różne zasoby, co oznacza, że możesz mieć dużo jedzenia, ale nie masz dostępu do kamienia, chyba że handlujesz z innymi frakcjami. Ponadto potrzebujesz teraz bezczynnych pracowników w swoich miastach, aby rozpocząć budowę. Ogólnie rzecz biorąc, jest to dobry system, który zachęca dyplomację do handlu zasobami i zmusza do strategicznego wybierania celów do podboju.

Mapa kampanii rozciąga się od nubijskich ziem na południe od Egiptu do Półwyspu Synaj, Lewantu i dużej części Anatolii. Odpowiada to głównym frakcjom w grze: frakcjom egipskim na południu, frakcjom kananejskim w centrum i frakcjom hetyckim na północy. Oprócz Ramzesa III do wyboru jest między innymi kananejski Irsu lub hetycki Suppiluliuma II. Dodatkowo istnieją dwa dwory, na które gracze mogą skierować swoje ambicje: możesz spróbować podbić tron egipski lub hetycki. Po wybraniu jednego z nich wchodzisz na ten dwór i będziesz musiał podbić regiony centralne dla dworu, aby zostać faraonem lub królem Hetytów.

W mojej pierwszej 60-turowej kampanii na łatwym poziomie trudności, ale ze wszystkimi ustawieniami ustawionymi na domyślne, zacząłem od domyślnej lokalizacji Ramzesa na Synaju. Tutaj starałem się utrzymać inne egipskie frakcje w większości przyjazne, skupiając się na podboju sąsiednich frakcji kananejskich. Początkowo odnosiłem pewne sukcesy, ale szybko wpadłem w kłopoty. Miałem strukturalny niedobór żywności, co oznaczało, że postanowiłem wymienić inne zasoby na więcej żywności z przyjaznymi frakcjami. Powoli, ale systematycznie udawało mi się zdobyć większość Synaju, a inwazje Ludzi Morza często psuły moje plany, a ponieważ armie wymagają generała i dużo utrzymania, udało mi się mieć tylko jedną dużą armię na raz, którą musiałem nieustannie tasować wokół mojego rozległego imperium.

Poza skupieniem się na moich podbojach, chciałem poznać inne mechaniki w grze. Creative Assembly usunął elementy mityczne z A Total War Saga: Troy i zamiast tego dodał więcej historycznej głębi do kampanii. Wygląda na to, że agenci, tacy jak zabójcy i dyplomaci, również zniknęli całkowicie. Zamiast tego na dworze królewskim można ubiegać się o jedną z pozycji dworskich, knując, na przykład, umieszczenie jednego ze swoich ludzi na stanowisku skarbnika pozwala ci sprzeniewierzyć pieniądze, podczas gdy Pierwszy Dowódca ma dostęp do elitarnych jednostek. Alternatywnie, możesz zyskać przychylność ludzi na tych stanowiskach, aby tymczasowo uzyskać dostęp do tych korzyści, a aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, co sześć tur odbywa się wydarzenie o nazwie Shemshu Hor, kiedy pozycje mogą zostać przetasowane.

Podczas mojego czasu przedpremierowego nie byłem w stanie zrozumieć wykorzystania Dworu Królewskiego i Shemshu Hor. Zdobywanie przychylności ludzi w sądzie wydawało mi się trochę obowiązkiem, gdzie po prostu kliknąłem tę samą opcję intrygi, aby rozpowszechniać plotki prawie co kroku, nie rozumiejąc dlaczego. Jeśli rozpowszechnianie plotek o tymczasowym dostępie do niektórych elitarnych jednostek jest wszystkim, to jest to dość jednowymiarowy dodatek. Co więcej, nie widziałem też, jak mógłbym ubiegać się o którąkolwiek z pozycji. Być może po prostu nie byłem w stanie w pełni pojąć jego wykorzystania, ponieważ nie mogłem przejść poza 60. zakręt.

Inne rzeczy, które oprócz budowania i podbijania zajmują Was to doskonałe drzewo technologiczne z możliwymi do zbadania technologiami. Możesz zainwestować w takie rzeczy, jak więcej PD dla niektórych jednostek armii, lepsze relacje z frakcjami hetyckimi lub egipskimi, tańsze konstrukcje i wiele innych. Konieczne jest również oddawanie czci bogom dla dodatkowych bonusów, choć odgrywają oni znacznie mniejszą rolę niż w A Total War Saga: Troy. Jest też mechanika "Filarów cywilizacji". Tutaj równowaga między wojną, klęskami żywiołowymi i inwazjami ludzi morza a pokojem i budową pomników wpływa na plony i inne rzeczy. Ponownie, z powodu limitu 60 tur, nie byłem w stanie zobaczyć wiele z tego w akcji. Jednak przypuszczalnie, gdy cywilizacja załamie się z powodu wojen domowych, inwazje Ludzi Morza wzrosną, podobnie jak klęski żywiołowe, a to powinno stanowić interesujące dodatkowe wyzwania.

Inną rzeczą, która zwróciła moją uwagę, jest możliwość wyboru Starożytnego Dziedzictwa do naśladowania. Początkowo wypróbowałem dziedzictwo skupiające się na handlu, ale trudno mi było je zrozumieć i nie przyniosło większych korzyści. Zamiast tego postanowiłem wybrać dziedzictwo podbóju przodków Ramzesa, po cofnięciu się o kilka tur, wybierając miasto Aszkelonu jako cel podboju. Ekran Ancient Legacy pozwolił mi zbudować lokalne poparcie, inwestując złoto co kilka tur, co powinno dać mi ogromną lokalną armię, która wesprze mnie w przypadku oblężenia. Otworzyliby mi nawet bramy. Niestety, nie osiągnąłem punktu kulminacyjnego, na który liczyłem. Miałem już armię oblegającą miasto, konstruowałem broń oblężniczą i byłem gotowy do rozpoczęcia ataku. Jednak AI zaatakowała moją armię oblegającą spoza miasta, zmuszając mnie do walki. Oznaczało to, że bonus do Ancient Legacy nie został uruchomiony i musiałem walczyć tylko własnymi jednostkami. Nadal wygrywałem i zdobywałem miasto, automatycznie rozwiązując bitwę, ale nie widziałem żadnej z rzeczy, które powinienem zobaczyć za pomocą systemu Ancient Legacy.

Mówiąc o bitwach, uważam, że AI jest trudna do pokonania nawet na łatwym poziomie trudności. Uzyskanie dostępu do elitarnych jednostek, takich jak szermierze Khopesh lub rydwany kananejskie na mapie kampanii, wydaje się, że w końcu zbierasz potężną siłę, ale nadal będziesz potrzebować umiejętności i zrozumienia zasady kamień-papier-nożyce, aby pokonać sztuczną inteligencję. Ruch na mapie kampanii wpływa również na twoją armię w bitwie, na przykład tylko niektóre jednostki mogą poruszać się po pustyniach bez wyniszczenia. Podziwiałem niektóre z większych miast podczas oblężeń, które mają naprawdę ładnie wyglądające świątynie, rynki, mury miejskie i inne fortyfikacje, które zapewniają nawet bonusy, gdy je zdobywasz lub bronisz w bitwie oblężniczej. W każdym razie zarówno bitwy, jak i mapa kampanii wyglądają wspaniale, ze wszystkimi szczegółami, do których jesteśmy przyzwyczajeni z Total War. Na mapie kampanii dostępny jest cykl dnia i nocy, a teraz dostępna jest również opcja dalszego pomniejszenia na kolorowej mapie w stylu gry Paradox, takiej jak seria Crusader Kings. Ułatwia to wyobrażenie sobie imperium i dyplomacji w grze.

Ostatnią rzeczą, którą należy poruszyć, musi być sztuczna inteligencja kampanii. Z mojego doświadczenia wynika, że sztuczna inteligencja wydaje się raczej inteligentna i stanowi ulepszenie w porównaniu do A Total War Saga: Troy. Nie widziałem żadnej dziwacznej dyplomacji w dwóch 60-turowych kampaniach. Jedyną nieco dziwną decyzją było, gdy sąsiednie państwo kananejskie, zwane Hetch, wypowiedziało wojnę i najechało niektóre z moich posterunków, a następnie kilka tur później wystąpiło o pokój, oferując skromną ilość żywności. To może być wątpliwa decyzja, ale z pewnością nie jest tak irracjonalna jak sztuczna inteligencja w niektórych poprzednich grach Total War. Wcześniej sztuczna inteligencja mogła zaoferować ogromne sumy pieniędzy, aby poprosić o pokój po rozpoczęciu wojny o jedną turę wcześniej i zrobić to wszystko ponownie kilka tur później. W każdym razie z radością zaakceptowałem zawieszenie broni, ponieważ walczyłem z innymi wrogami. Wkrótce potem byłem gotów ukarać Hetcha za ich wcześniejsze naloty. W tym momencie podobało mi się, że system dyplomacji w grze ostrzegł mnie, że wznowienie wojny wkrótce po traktacie pokojowym bardzo wpłynie na wiarygodność mojej frakcji, natychmiast obniżając moje relacje ze wszystkimi innymi frakcjami. Zmusiło mnie to do ponownego rozważenia, podobnie jak dyplomacja trzyma państwa w ryzach w rzeczywistości.

Ogólnie rzecz biorąc, granie Total War: Pharaoh przez 60 tur było przyjemne i sprawiło, że zaciekawiłem się więcej. Pozostało jeszcze wiele rzeczy, których (w pełni) nie doświadczyłem. Na przykład wojny domowe wybuchają, gdy frakcje zyskują wystarczającą legitymację, aby stać się pretendentem do tronu. Niestety nie byłem w stanie posunąć się wystarczająco daleko, aby spróbować tego dla siebie. Są też pewne punkty krytyki. Nie jestem zbyt zachwycony tym, jak działa Dwór Królewski do tej pory i byłem rozczarowany tym, jak moje starannie zaplanowane wykorzystanie systemu Starożytnego Dziedzictwa w ogóle nie zadziałało. Podoba mi się powrót do czystszej formy historii, z dala od mitów. Łącząc solidną i znaną mechanikę kampanii oraz dodatkowe warstwy historycznego zanurzenia, takie jak mechanika Ancient Legacies i Pillars of Civilization, z nowymi efektami pogodowymi i innymi dodatkami do systemu walki, fani gier Total War mają wiele nowości do odkrycia. Jednocześnie oznacza to, że trudniej będzie się do niego dostać, jeśli wcześniej nie grałeś w żadną z poprzednich gier. Total War: Pharaoh ukaże się 11 października na PC.